Οι δόσεις σαλαμοποιούνται. Τα μνημόνια δύσκολα.

Ομολογώ ότι δεν πιστεύω στη μεταφυσική, αλλά… παραμένω ανοικτός στην αντίθετη άποψη.

Το πλέον πρόσφατο σενάριο ολοκλήρωσης της αξιολόγησης είναι η επίτευξη τεχνικής συμφωνίας (SLA) στην οποία θα περιλαμβάνονται μόνο τα μέτρα έως το 2018 και ένα μέρος από τα εργασιακά.

Οι πιθανότητες το ΔΝΤ να συμφωνήσει σε… δόσεις είναι αμυδρές, αλλά το προσπερνώ, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο εκπρόσωπός του τόνισε ότι είναι «πολύ νωρίς για να εικάσουμε πότε θα φτάσουμε σε συμφωνία».

Στα βασικά προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης συμπεριλαμβάνεται το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Άρα, μεταξύ άλλων, το σύνολο των δημοσιονομικών παραμέτρων που αφορούν στη φορολόγηση, τους μισθούς, τις συντάξεις και τις ασφαλιστικές εισφορές για τα επόμενα τρία χρόνια.

Με τα σημερινά δεδομένα, χρήζει μάλλον μεταφυσικής ερμηνείας πώς το Eurogroup θα εγκρίνει μισό SLA. Δεν το έχει πράξει ποτέ στο παρελθόν. Έχει «σαλαμοποιήσει» τις εκταμιεύσεις αναλόγως της εφαρμογής των προαπαιτούμενων, όχι όμως και την ίδια του την έκθεση.

Ευλόγως θα ισχυριστεί κάποιος ότι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει και τους στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα. Μόνο που δύσκολα έως και το 2020 ο στόχος μπορεί να μειωθεί κάτω του 3,5% του ΑΕΠ. Η διαπραγμάτευση άλλωστε προχωρά στη βάση της ψήφισης δημοσιονομικών μέτρων 2%. Και ενδεχόμενη υπεραπόδοση θα ενεργοποιεί αντίμετρα, τα οποία όχι μόνο δεν έχουν συμφωνηθεί στο περιεχόμενό τους, αλλά ούτε στη φιλοσοφία τους.

Κοντολογίς, θα ήμουν ο πρώτος που θα χαιρόταν αν επιτέλους μετά από 1,5 χρόνο (τρίτου) μνημονίου, έκλεινε η δεύτερη αξιολόγηση και επικρατούσε μία στοιχειώδης ηρεμία στην Οικονομία. Δυστυχώς, ωστόσο, έχω πάψει να πιστεύω στα θαύματα, όπως κι αν αυτά σερβίρονται.

Αν δε γελιέμαι πάντως, η περίοδος για τα μεγάλα θαύματα ξεκινά τη μέρα της Ανάστασης και κρατά μέχρι τη Δευτέρα του Αγ. Πνεύματος. Τότε που αρχίζει επισήμως η τουριστική σεζόν… στη Μύκονο.