Ο Γερμανός Ευρωβουλευτής του ΕΛΚ ήταν κάθετος σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του brexit, αλλά και τις αντιδράσεις αναφορικά με τη CETA:
- Δεν μπορεί αυτοί που πληρώνουν net τη συμμετοχή τους να αναλάβουν τη βρετανική συμμετοχή και η Βρετανία να έχει πρόσβαση δωρεάν. Αυτό δε συμβαίνει ούτε στο θέατρο
- Πριν σηκώσει κανείς το δάκτυλο, πριν σηκώσει τη φωνή να διαβάσει τη συμφωνία. Και η Ευρώπη πρέπει να εξηγήσει στους πολίτες της: Θέλουμε να είμαστε μέρος του παγκοσμίου χωριού; Θέλουμε να διατηρήσουμε τα συμφέροντά μας βασιζόμενα σε κανόνες των εμπορικών συμφωνιών; ...Θέλουμε εμείς να θέσουμε τους κανόνες ή άλλοι; Είναι τόσο απλή η ερώτηση
Ολόκληρο το σχετικό απόσπασμα και το video:
Ας ξεκαθαρίσουμε αρχικά ορισμένα δεδομένα σχετικά με τον προϋπολογισμό της Ένωσης. Υπάρχουν φωνές μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο που υποστηρίζουν ότι το πλαίσιο πρέπει να αλλάξει συνολικά. Κυρίως η πλευρά των Φιλελευθέρων. Θεωρείτε ότι διανύουμε το σωστό χρόνο για τέτοιες αλλαγές; Κι αν όχι, υπάρχουν αλλαγές που μπορούν να γίνουν αυτή τη στιγμή προκειμένου να διαθέτει η Ένωση επαρκείς πηγές εσόδων;
«Έχω διαπραγματευθεί δύο φορές το πλαίσιο του προϋπολογισμού της ΕΕ. Αυτούς της περιόδου 2007-2013 και 2014-2020. Τα όνειρα είναι για την ιδιωτική ζωή. Στην πολιτική πρέπει να έχει ρεαλιστικά οράματα. Αφού συμφωνήσαμε στον προϋπολογισμό έως το 2020, ήταν σε εμάς προφανές ότι στο δεύτερο μισό χρειαζόταν μία πραγματική αναθεώρηση καθώς απαιτούνταν κονδύλια πληρωμών. Το νέο πλαίσιο δεν ανταποκρινόταν πλήρως στις νέες προκλήσεις που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, όπως τον κοινό έλεγχο των συνόρων, την προσφυγική κρίση που ήταν ένα κοινό θέμα για όλους. Τα κράτη μέλη έκαναν αρκετά λάθη μη συνυπολογίζοντας αυτά τα νέα δεδομένα. Έτσι προσπαθήσαμε να πάρουμε σχετικές προτάσεις από την Κομισιόν η οποία δεν αγγίζει τα μεγάλα πακέτα του προϋπολογισμού καθώς πρόκειται για εθνικούς φακέλους. Ήταν μία έξυπνη απάντηση κάτω από τις παρούσες συνθήκες στις οποίες εργαζόμαστε. Και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, ιδιαίτερα η Μ. Βρετανία που είναι σε διαδικασία εξόδου, προκειμένου να μην παρέμβει σε ενέργειες που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί όταν θα έχουν βγει από την Ένωση».
Να σας ρωτήσω πάνω σε αυτό. Έστω ότι η Μ. Βρετανία ενεργοποιεί το άρθρο 50. Υπάρχουν ζητήματα όπως η συμμετοχή στην ενιαία αγορά ή σε άλλους τομείς πρέπει να τεθούν υπό συζήτηση. Θεωρείτε ότι κάποιος μπορεί να συμμετάσχει στην ενιαία αγορά για παράδειγμα, χωρίς να πληρώσει το μερίδιο που του αναλογεί;
«Όχι αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει. Συμφωνήσαμε στην ελεύθερη διακίνηση, συμπεριλαμβανομένης της ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων ως σκληρό πυρήνα της ενιαίας αγοράς. Επιτρέψτε μου να σας δώσω το παράδειγμα της Νορβηγίας. Η Νορβηγία, η Ισλανδία και με έναν διαφορετικό τρόπο η Ελβετία συμμετέχουν στην ενιαία αγορά. Η Νορβηγία συνεισφέρει ετησίως με 700 εκατ. ευρώ για να συμμετέχει στην ενιαία αγορά. Επίσης, συνεισφέρει με συγκεκριμένα ποσά προς 15 χώρες ειδικά για ζητήματα βιώσιμης ανάπτυξης, οικονομικής σταθερότητας και έρευνας. Και για να λάβει μέρος σε προγράμματα έρευνας όπως το Erasmus φυσικά και πρέπει να συνεισφέρει. Δεν μπορεί αυτοί που πληρώνουν net τη συμμετοχή τους να αναλάβουν τη βρετανική συμμετοχή και η Βρετανία να έχει πρόσβαση δωρεάν. Αυτό δε συμβαίνει ούτε στο θέατρο».
Άρα ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για την ΕΕ να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις;
«Φυσικά, η μπάλα είναι στο γήπεδο των Βρετανών. Δεν έχουν ένα πραγματικό σχέδιο μέχρι στιγμής. Υπήρχαν πολιτικοί από την ονομαζόμενη πολιτική ελίτ που έθεσαν ως προτεραιότητα την πολιτική τους καριέρα και όχι το συμφέρον της χώρας τους. Συνεπώς, είμαστε σε μία δύσκολη κατάσταση. Αν το Brexit σημαίνει Brexit, υπάρχουν διαφορετικές επιλογές. Είναι τελικώς κάτι ανάμεσα στη Νορβηγία ή στο Καζακστάν. Και η ιδέα ότι μπορούν να διαπραγματευτούν διεθνείς συνθήκες σε χρονικό διάστημα δύο χρόνων είναι όνειρο. Και γνωρίζουμε πόσο αυτό διαρκεί. Δεν έχουν ούτε τα αποθέματα ούτε τις ικανότητες. Γιατί πέρσι ήταν η Κομισιόν που διαπραγματευόταν τις διεθνείς συνθήκες βασιζόμενη στην εντολή που είχε από τα κράτη μέλη. Και δεν είναι μόνο ότι η Κίνα, η Ινδία ή η Βραζιλία απλώς περιμένουν τους Βρετανούς».
Πιστεύετε ότι η CETA -η επικείμενη συμφωνία Καναδά-ΕΕ- θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως οδηγός στην περίπτωση αυτή;
«Θεωρώ ότι η CETA είναι μία από τις καλύτερες συμφωνίες που έχουν ποτέ επιτευχθεί, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις θέσεις του κοινοβουλίου σε ό,τι αφορά θέματα επίλυσης διαφωνιών. Έχουμε ισχυρά κινήματα αντιδράσεων εναντίον της CETA, αλλά αυτό που θα συμβούλευα είναι πριν σηκώσει κανείς το δάκτυλο, πριν σηκώσει τη φωνή να διαβάσει τη συμφωνία. Και η Ευρώπη πρέπει να εξηγήσει στους πολίτες της: Θέλουμε να είμαστε μέρος του παγκοσμίου χωριού; Θέλουμε να διατηρήσουμε τα συμφέροντά μας βασιζόμενα σε κανόνες των εμπορικών συμφωνιών; Δεν είναι απλώς θέμα ελεύθερο το εμπόριο. Οι Καναδοί για παράδειγμα προστατεύουν λίγο την αγορά γάλακτος, εμείς την αγορά κρέατος. Συνεπώς, υπάρχουν και τέτοιου είδους δεδομένα. Και υπάρχει και η συμφωνία του Ειρηνικού για το εμπόριο που περιλαμβάνει την Αμερική, την Αυστραλία, χώρες όπως η Χιλή. Άρα, θέλουμε εμείς να θέσουμε τους κανόνες ή άλλοι; Είναι τόσο απλή η ερώτηση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου