«Είτε έτσι είτε αλλιώς θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την Ελλάδα» επανέλαβε και χθες η Κριτίν Λαγκάρντ μετά την συνάντησή της με την Καγκελάριο Μέρκελ. Αυτό ωστόσο που δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί είναι το μοντέλο ρύθμισης του ελληνικού χρέους που θα συνοδεύει την παραμονή του ΔΝΤ σε ελληνική τροχιά.
Αν επαληθευτούν τα σενάρια περί νέας γερμανικής πρότασης, τότε αυτό το μοντέλο… θα αποτελεί έκπληξη που θυμίζει «πολιτική Σόιμπλε».
Η γερμανική πλευρά φέρεται να συνδέει την επιμήκυνση των ωριμάνσεων των ελληνικών δανείωναπό τον EFSF με τη χρήση του δημοσιονομικού μαξιλαριού. Εφόσον δεν το χρησιμοποιήσει η Ελλάδα, τότε η επιμήκυνση θα είναι γενναία (15 έτη) προκειμένου να στηριχθεί η έξοδος της χώρας στις αγορές. Αν το χρησιμοποιεί τότε ο χρόνος επέκτασης θα μειώνεται κατά δύο χρόνια ανά 5 δις ευρώ του μαξιλαριού.
Με μία πρώτη ανάγνωση, με αυτόν τον τρόπο, η γερμανική πλευρά
-Ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που θέτει το ΔΝΤ για γενναίες επιμηκύνσεις
-Το αφήγημα προς το εσωτερικό γερμανικό κοινό θα βρει περισσότερο πρόσφορο έδαφος
-Η Ελλάδα πρέπει να μείνει πιστή στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων εφόσον θέλει να διατηρήσει την ελάφρυνση του χρέους της και να έχει πρόσβαση στις αγορές
Το «γερμανικό κλειδί» δε φαίνεται πάντως να υπολογίζει τις… γενικότερες δυσκολίες των αγορών. Μία πρώτη σκέψη είναι ότι αυτές αποφεύγονται με μία πιστοληπτική γραμμή, σενάριο που ούτε να ακούει δε θέλει η ελληνική πλευρά. Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι… πρόκειται για σενάριο το οποίο επικαλούνται αρκετοί γνώστες της κατάστασης, εδώ στις Βρυξέλλες.
Όλα τα παραπάνω για την ώρα… παραμένουν απλώς σχέδια επί χάρτου. Με την 21η Ιουνίου ωστόσο να πλησιάζει, ένα τελικό σενάριο-πλαίσιο θα λάβει «σάρκα και οστά». Έστω κι αν η ημερομηνία δεν είναι γραμμένη σε πέτρα, όπως έλεγε χθες ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις.
Αν επαληθευτούν τα σενάρια περί νέας γερμανικής πρότασης, τότε αυτό το μοντέλο… θα αποτελεί έκπληξη που θυμίζει «πολιτική Σόιμπλε».
Η γερμανική πλευρά φέρεται να συνδέει την επιμήκυνση των ωριμάνσεων των ελληνικών δανείωναπό τον EFSF με τη χρήση του δημοσιονομικού μαξιλαριού. Εφόσον δεν το χρησιμοποιήσει η Ελλάδα, τότε η επιμήκυνση θα είναι γενναία (15 έτη) προκειμένου να στηριχθεί η έξοδος της χώρας στις αγορές. Αν το χρησιμοποιεί τότε ο χρόνος επέκτασης θα μειώνεται κατά δύο χρόνια ανά 5 δις ευρώ του μαξιλαριού.
Με μία πρώτη ανάγνωση, με αυτόν τον τρόπο, η γερμανική πλευρά
-Ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που θέτει το ΔΝΤ για γενναίες επιμηκύνσεις
-Το αφήγημα προς το εσωτερικό γερμανικό κοινό θα βρει περισσότερο πρόσφορο έδαφος
-Η Ελλάδα πρέπει να μείνει πιστή στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων εφόσον θέλει να διατηρήσει την ελάφρυνση του χρέους της και να έχει πρόσβαση στις αγορές
Το «γερμανικό κλειδί» δε φαίνεται πάντως να υπολογίζει τις… γενικότερες δυσκολίες των αγορών. Μία πρώτη σκέψη είναι ότι αυτές αποφεύγονται με μία πιστοληπτική γραμμή, σενάριο που ούτε να ακούει δε θέλει η ελληνική πλευρά. Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι… πρόκειται για σενάριο το οποίο επικαλούνται αρκετοί γνώστες της κατάστασης, εδώ στις Βρυξέλλες.
Όλα τα παραπάνω για την ώρα… παραμένουν απλώς σχέδια επί χάρτου. Με την 21η Ιουνίου ωστόσο να πλησιάζει, ένα τελικό σενάριο-πλαίσιο θα λάβει «σάρκα και οστά». Έστω κι αν η ημερομηνία δεν είναι γραμμένη σε πέτρα, όπως έλεγε χθες ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου