Το ελληνικό πρόγραμμα και η αναγκαιότητα εφαρμογής του πριν την επανέναρξη της συζήτησης για το δημόσιο χρέος, το 2018, πέρασε αναπόφευκτα ως το βασικό μήνυμα του on the record γεύματος που είχαμε με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, στη Χάγη.
Κι όμως, η συζήτηση για την Ελλάδα θα ήταν έως και αδιάφορη, αν δεν ήμασταν… Έλληνες. Για πρώτη φορά από τότε που -άπειρος ων- αναλάμβανε την προεδρεία του Eurogroup, ο Υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας εμφανίστηκε περισσότερο ώριμος από ποτέ, αναφερόμενος στο μέλλον της ενωμένης Ευρώπης
και της οικονομίας των κρατών-μελών της. Με ποδοσφαιρικούς όρους (ναι, οι Ολλανδοί αποκλείστηκαν και αυτοί από το Euro) ο Γερούν Ντάσελμπλουμ δικαίως κατακτά τον τίτλο του «πιο βελτιωμένου παίκτη» των τελευταίων χρόνων, στα γήπεδα της… Ευρωζώνης,
«Είμαι σοσιαλδημοκράτης από το Βορρά. Πιστεύω στο κοινωνικό κράτος, αλλά για να παρέχουμε συντάξεις, περίθαλψη, εκπαίδευση, μετακινήσεις πρέπει να είναι βιώσιμο το σύστημα απόδοσης των φόρων και το συνταξιοδοτικό σύστημα» δήλωσε, απαντώντας στο ερώτημα… αν η ποιότητα των υπηρεσιών του Δημοσίου στην Ελλάδα ανταποκρίνεται στο ύψος των φόρων που πληρώνουν οι Έλληνες. Και συμπλήρωσε:
«Αντιλαμβάνομαι ότι οι υπηρεσίες θα πρέπει να αναβαθμιστούν, αλλά επίσης θα πρέπει να βρεθεί εκείνο το κρίσιμο σημείο καμπής μεταξύ της απόδοσης των φόρων και της ποιότητας των υπηρεσιών. Δεν αποτελεί λύση να πεις ‘δεν πληρώνω τους φόρους μου’ γιατί τότε δεν πρόκειται να έχεις υπηρεσίες και κοινωνικό Κράτος».
Η λογική της «σοσιαλδημοκρατίας του Βορρά», την οποία επικαλέστηκε ο Ευρωπαίος αξιωματούχος απεικονίστηκε επίσης στο πλέον κρίσιμο ζήτημα που απασχολεί σήμερα την Ευρώπη. Το μέλλον της μετά το brexit.
«Το πρόβλημα με την Ευρώπη είναι ότι πάντα την επεκτείναμε, την εμβαθύναμε, δίναμε περισσότερη δύναμη στο κέντρο, είχαμε περισσότερα πλαίσια να δεσμεύουν όλους μας, χωρίς όμως την εφαρμογή τους. Δεν παίρναμε στα σοβαρά τις συμφωνίες μας. Λέγαμε… ‘δε λειτουργούν, ας κάνουμε ακόμα περισσότερα, ας προχωρήσουμε σε περισσότερες συμφωνίες και συνθήκες’».
Για να γίνει ακόμα πιο ξεκάθαρος: «Ως σοσιαλδημοκράτης, θεωρώ ότι η δημοκρατική μας νομιμοποίηση πρέπει να βελτιωθεί, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όλες οι αποφάσεις πρέπει να είναι υπερεθνικές. Κάποιοι λένε ότι πρέπει να έχουμε πολύ δυνατούς υπερεθνικούς ευρωπαϊκούς θεσμούς. Σε όλη την ιστορία της η ΕΕ ήταν ένας συνδυασμός υπερ-εθνικής συνεργασίας και διακυβερνητικής συνεργασίας. Νομίζω ότι αυτό έχει λειτουργήσει καλά και κατανοώ γιατί ιστορικά η ΕΕ έχει προχωρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση».
Ο Ολλανδός υπουργός ανήκει στην επί του παρόντος πλειοψηφική τάση μέσα στην ΕΕ. Αυτή εκφράζει όσους επιδιώκουν την τήρηση των έως σήμερα συμφωνηθέντων στους κόλπους της και την αναζήτηση περισσότερο όσων ουσιαστικά ενώνουν τις ευρωπαϊκές χώρες, παρά αυτών που -ενδεχομένως ουτοπικά- αναζητούν ομοϊδεάτες του Γερούν Ντάισελμπλουμ από τη… σοσιαλδημοκρατία του Νότου:
«Η απάντησή μου είναι… βεβαιότητα στον καιρό της αβεβαιότητας. Ας προσηλωθούμε σε ό,τι έχουμε συμφωνήσει. Να κάνουμε αυτά που έχουμε δεσμευθεί να κάνουμε. Δημοσιονομικά χρειάζεται να δρούμε υπό τους όρους της νομισματικής μας συμφωνίας και στο πλαίσιο της ΕΚΤ. Σε επενδυτικό επίπεδο, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα απαραίτητα εργαλεία που διαθέτουμε, όπως το πλάνο Γιούνκερ, Στις διαρθρωτικές αλλαγές, τα κράτη πρέπει να κάνουν περισσότερα».
Για να καταλήξει: «Είμαστε στη χειρότερη δυνατή χρονική στιγμή για μεγάλες κινήσεις και άλματα μπροστά»…
Η άποψη του Γερούν Ντάισελμπλουμ αποδείχθηκε πλειοψηφική στην άτυπη Σύνοδο των 27, μετά το βρετανικό δημοψήφισμα. Δεν είναι δεδομένο ότι θα παραμείνει πλειοψηφική έως και την Άνοιξη του 2017, όταν με αφορμή και τη συμπλήρωση 60 χρόνων από τη συνθήκη της Ρώμης, η ίδια η Ευρώπη θα κληθεί εκ νέου να αυτοπροσδιοριστεί.
Ο επικεφαλής του Eurogroup έχει όμως απόλυτο δίκιο στο αυτονόητο: Οι συμφωνίες γίνεται για να τηρούνται. Μέχρι φυσικά να αλλάξουν. Κι αυτό ισχύει και για την περίπτωση της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου